De landelijke lunchbon is geen bon waarmee je terecht komt op boerderijen, maar het is er wel eentje die je niet altijd naar een interessante buurt stuurt. Dat ondervond deze Cheapmiep, toen ze haar bon inruilde bij de Amsterdamse locatie Brasserie Tot Zo. Ik dacht dat het leuk was om met een vriendin daar te eten en dan nog wat te winkelen of naar de bios te gaan, maar dat zat er niet helemaal in. Tot Zo is namelijk nogal uit de richting van het centrum van Amsterdam.

Tot Zo ligt dichterbij Amsterdam Sloterdijk dan bij Amsterdam Centraal, en is daardoor meer een plekje voor mensen die uit Amsterdam komen. De locatie is weinig interessant; het Sint Lucas Ziekenhuis zit tegenover Tot Zo, en verder ligt er eigenlijk weinig leuks in de directe omgeving. Maar ik dacht, als de lunch heel erg lekker is, dan is zo’n ritje uit de richting de moeite wel waard, toch?

Niet heel gastvrij

Dat viel tegen. Mijn vriendin was al eerder bij Tot Zo dan ik, maar in plaats van dat ze door de gastheer alvast naar het tafeltje werd gewezen (of welk tafeltje dan ook, want er waren nog zeker tien plaatsen over) moest ze maar een beetje wachten in de gang. Bovendien was de gastheer er in eerste instantie helemaal niet, want die was naar het toilet, waardoor ze met een groot vraagteken boven haar hoofd in de gang stond. Nou ja, toen ik er eenmaal was, konden we plaatsnemen en kregen we de kaart in handen, waarna de gastheer ietwat onhandig uitlegde wat de bedoeling was.

Voor 14 euro kocht ik de Lunchbon op Vakantieveilingen. Eigenlijk voornamelijk omdat ik nieuwsgierig was wat VakantieVeilingen onder lunch verstaat; dat is redelijk Hollands. Bij Tot Zo tenminste; je krijgt een soepje vooraf en mag een broodje van de kaart kiezen. Wil je geen soep, dan kun je ook een toetje kiezen zoals chocoladetaart. Mijn vriendin ging voor soep, ik ging voor een toetje, hadden we mooi vergelijkingsmateriaal. Over het algemeen had ik geen hoge verwachtingen, maar uiteindelijk bleek de lunch best goed.

Lekker eten

De soep van mijn vriendin was wat gewoontjes, maar wel lekker. Het was ook een grote kom vol, met netjes een stukje brood erbij. Daarna volgden onze broodjes. We hadden allebei eenzelfde soort broodje genomen, met gegrilde groenten, kip of rundvlees en rucola op een mooie dikke snee brood. Erg lekker, alleen vond ik het jammer dat er allemaal ui op mijn brood zat; dat stond niet bij de ingredienten op het menu en aangezien die stukjes overal zaten, moest ik echt alles van mijn brood afvegen en er dan los weer opleggen.

Ook was het de vraag hoe we het broodje moesten eten. Ik deed het heel onhandig met mijn handen, mijn vriendin koos ervoor nog wat netter met mes en vork te eten. Beiden bleken een uitdaging. De stukken vlees waren ook vrij groot, de stukken courgette ook, waardoor je niet heel gemakkelijk je broodje even dubbelvouwde met het beleg ertussen. Uiteindelijk heb ik het dus op een hele vreemde manier gegeten, maar dat kon nagenoeg niet anders. Aan de ene kant ziet het brood er heel rijk en mooi uit, zoals je ook op de foto ziet, maar aan de andere kant weet je niet helemaal wat je er vervolgens mee aanmoet. Jammer, want het ongemakkelijke eten maakt het iets minder aantrekkelijk, terwijl het broodje en de ingredienten hartstikke lekker waren.

Hoewel ik wel wat vol was, had ik natuurlijk nog een dessertje tegoed. Ik had de chocoladetaart gekozen, maar dat was meer een soort brownie-slagroomgebakje. Ik vond het wel lekker, het was iets wat ik nog nooit eerder op die wijze had gegeten, maar het was niet heel chocoladerig zoals je meestal wel zou verwachten bij een chocoladetaart. De presentatie was wederom erg mooi, dus in dat opzicht is Tot Zo best een goede plek om te eten. Echter komt er helaas toch nog een maar.

Toch niet tot zo

Want, het probleem van Tot Zo is dat het personeel niet heel professioneel is. Ik had mijn bon netjes bij het begin afgegeven, alleen toen mijn vriendin wilde afrekenen, toen kreeg ze alsnog de gerechten op de rekening en sommige drankjes stonden er zelfs niet op. Het duurde enorm lang voordat ze daaruit was met de ober/gastheer, want hij begreep er helemaal niets van. Sowieso zou ik de lunchbon liever inclusief een non-alcoholisch drankje willen zien (voor 2), want nu moet je alsnog betalen terwijl eigenlijk het leuke van een bon zou moeten zijn dat je dan alles compleet hebt op een papiertje. Nu vind ik dat normaliter niet zo’n probleem, helemaal bij diners omdat je daarbij vaak wijn neemt of iets anders dat enorm in prijs verschilt, maar tijdens de lunch nemen de meeste mensen toch thee, frisdrank, melk of koffie, dus waarom dat niet inclusief doen (eentje per persoon)?

Ik hoop niet dat ik nu iemand enorm beledig, maar om eerlijk te zijn hadden we allebei het idee bij dit bezoek, dat we te maken hadden met moeilijk lerende jongeren zoals Jamie Olivers Fifteen. Het ging allemaal niet erg gestroomlijnd of professioneel en volgens mij was onze ober ook nog eens heel jong. Er was niet direct een supervisor die alles heel scherp in de gaten hield. Op zich prima, maar het zou handig zijn als het restaurant dit ook zou aangeven.

Lunchbon

Uiteindelijk waren we niet heel erg enthousiast over Tot Zo. Het is een mooi restaurantje in een interessant pand, maar de omgeving is weinig interessant. Het eten was lekker, maar de bediening liet te wensen over. Het was wat stuntelig en ongemakkelijk, eigenlijk precies zoals het eten van mijn broodje verliep 😉 Ik geloof wel dat er ook workshops worden gegeven bij Tot Zo en ik denk dat Tot Zo daarvoor heel geschikt is. Ik zou er zo een creatieve workshop of een kookworkshop voor me kunnen zien, want er is veel ruimte en het is een mooie open ruimte. Ik zou er echter niet heengaan met mijn Lunchbon, dan liever naar bijvoorbeeld Se7en in Utrecht…

6

Website Brasserie Tot Zo