Het is altijd fijn om een excuus te hebben naar de binnenstad van Utrecht te gaan. Niet alleen omdat ik er heb gestudeerd (en op kamers heb gewoond) en er dus een bepaald gevoel van thuis heerst, maar ook omdat je er heerlijk kunt winkelen. Vandaar dat ik besloot eens een iets duurdere deal aan te schaffen dan normaal, namelijk de workshop Beton Gieten voor 44,90 euro bij Grachtenatelier op de Oudegracht.
Normaliter kost het 95 euro om met twee personen een workshop beton gieten te doen, maar nu was dat dus zo ongeveer de helft van de prijs. In eerste instantie was het mijn plan om een man mee te nemen, immers kun je die meestal niet meekrijgen naar dingen als bonbonnetjes maken of sieraden samenstellen, maar ondanks de stoere naam ‘beton gieten’ kon ik hem niet overhalen. Hij zag de plaatjes van waxinelichtjeshouders en haakte af.
Vandaar dat ik lekker met een vriendin ging beton gieten. Het was in eerste instantie even zoeken waar we moesten zijn, want je hebt in Utrecht nogal veel grachten en daar zitten dan ook weer dingen onder; het kan nogal een wirwar zijn. Toen we het eenmaal hadden gevonden, bleek al gauw dat er die ochtend op hetzelfde moment diverse workshops startten; er waren mensen slippers aan het decoreren, graffiti aan het schilderen en wij gingen dus beton gieten. Daarna zou er nog een groep komen om te naaktmodel schilderen, maar toen waren we al weg (helaas!).
De kneepjes van het beton gieten
Een vriendelijke jongeman leerde ons de fijne kneepjes van het beton gieten. We wisten niet heel goed wat te verwachten, uiteraard wordt er met mallen gewerkt, waardoor de creatieve inbreng wat klein is, maar waar was je dan zoveel uren mee zoet? Dat was het prepareren van het beton. Schijnbaar is er geen standaard maat voor; je kunt niet zeggen zoveel cementpoeder en zoveel water, waardoor we elke keer weer een nieuwe emmer moesten maken. Er kon gekozen worden uit drie kleuren; lichtgrijs, donkergrijs en roodbruin. Wij gingen meteen voor donker, maar omdat anderen voor licht gingen konden we af en toe kleuren uitwisselen voor wat afwisseling in de projecten.
Waar ik in eerste instantie dacht dat je moest kiezen wat je wilde maken, bleek dat we alle mallen gingen doen. Ik dacht nog; dat wordt een zware tas straks, maar helaas konden we onze betonnen creaties pas na een paar dagen ophalen. Zover is het natuurlijk nog lang niet, want eerst moesten we heel lang beton maken. Dat kwam met de nodige grappen en grollen, want niet alleen was het nodig om steeds naar buiten te gaan en op de grond te hurken om beton te maken (het stuift nogal en dat konden de mensen op de schilderworkshop niet zo waarderen), maar ook omdat je een soort bolletje van het beton moest maken wat dan op een bepaalde manier moest verslappen als je het schudde.
En nog een emmertje vol
Steeds moesten we aan onze leraar/begeleider vragen of het goed was, want als het te waterig was dan zou het opdrogen veel te lang duren en als het te stevig was dan was het ook niet goed. Maar ja, na een aantal keer een emmer vol te hebben gemaakt en steeds naar hem toe te moeten gaan voor ‘toestemming’ werden we uiteraard wat melig en begonnen we steeds zekerder van onze technieken te worden. Die arme jongeman die heeft het zwaar te verduren gehad met ons.
Goed, hadden we eenmaal groen licht, dan konden we naar binnen om onze mallen te vullen. Dat was nog een heel gedoe, want dat gaat veel verder dan gewoon gieten en klaar. Er zitten allemaal luchtbellen in die je eruit moet schudden en je moet de beton goed aandrukken om zeker te zijn dat alle hoekjes en gaatjes van de mal zijn gevuld. We maakten een bloempot, een onderzettegel en een waxinelichthouder, maar hadden zoveel tijd over dat we ook nog een soort zakje hebben gemaakt en nog een bloemetjes-waxinelichthouder.
Ijverig met beton
Al met al was het een flinke klus, waarbij we de andere dames uit onze groep eigenlijk nagenoeg niet spraken omdat iedereen ijverig aan de slag was. Er was wel iets dat een beetje vervelend was, namelijk dat we steeds langs de schilderende mensen moesten tijdens het naar binnen en buiten gaan. Dat was erg lastig omdat het er erg smal en laag was, maar ook omdat we natuurlijk vieze handen en schorten hebben vol beton en dat wil je natuurlijk niet op iemands creatie (of jas die aan de stoel hangt) smeren. Ik begreep niet helemaal waarom wij niet in het voorste stuk waren neergezet, dat had voor iedereen ergernis gescheeld en dan was ons groepje wat leuker bij elkaar gebleven in plaats van zo all over the place.
Verder heb ik niets te klagen over deze workshop; de eindresultaten zijn mooi geworden en verbazingwekkend genoeg heb ik niet eens alle luchtbellen eruit kunnen kloppen. Geeft niet natuurlijk, gewoon tegen gasten zeggen dat dat hoort. Ik vraag me wel nog steeds af of er niet gewoon een manier is om beton af te meten, maar aan de andere kant was het anders helemaal een workshop die heel erg hetzelfde was: gieten en aandrukken, gieten en aandrukken. Eigenlijk was het ook wel leuk dat we vaak naar buiten mochten, want het was toevallig heerlijk weer toen we de cursus deden. Geen idee hoe dat moet zijn als het slecht weer is trouwens.
GrachtenAtelier heeft geweldige lokatie
Ik merk ook dat ik de laatste tijd vaker op Groupon zit te speuren naar creatieve workshops, want er zijn er bij het GrachtenAtelier dus overduidelijk meer te kiezen. Ik vond de locatie zo midden in het centrum in de laagte waarbij je de bootjes voorbij zag komen erg leuk, en wat ik aan het bedrijf zelf tof vind is dat het wordt gerund door twee dames die allebei zo hun passie hebben. Het beton gieten zelf was voor mij niet helemaal creatief genoeg; het is leuk en gezellig, maar je hebt het na twee uur echt wel gezien. Het probleem is ook dat iedereen in principe hetzelfde maakt en dat vind ik simpelweg niet zo spannend. Wel was het gaaf om met het materiaal beton bezig te zijn, want niet vaak kun je zo lekker met ‘prut’ aan de slag om mooie dingen te creëren. Ook konden we onze begeleider van alles vragen en ik vond GrachtenAtelier dan ook een goede locatie voor een creatieve workshop.
7